Επίκληση στο Συναίσθημα -Σημειώσεις για την Έκθεση

Επίκληση στο συναίσθημα ως τρόπο πειθούς μπορούμε να βρούμε σε κάθε κείμενο. Για την ακρίβεια ακόμα και σε κείμενα στα οποία οι συντάκτες τους έχουν επιλέξει ως κυρίαρχο τρόπο πειθούς την επίκληση στη λογική, υπάρχουν πολύ συχνά σημεία που ο τρόπος πειθούς είναι η επίκληση στο συναίσθημα.

 

 

Η Λογοτεχνία και το Στοχαστικό Δοκίμιο

 

Επίκληση στο συναίσθημα -Επιλέξαμε ένα γλυπτό σε γαλάζιο απόχρωση. έργο αφηρημένης τέχνης.

 

Με την επίκληση στο συναίσθημα ο πομπός επιδιώκει τη συγκινησιακή διέγερση του δέκτη. Επίκληση στο συναίσθημα έχουμε κατεξοχήν στα λογοτεχνικά κείμενα. Επίσης, είναι πολύ συχνή στα στοχαστικά δοκίμια. Ας μη ξεχνάμε ότι με τον όρο στοχαστικό δοκίμιο προσπαθούμε να συμπεριλάβουμε πολλές και διαφορετικές μορφές κειμένων, που έχουν ως χαρακτηριστικό ότι είναι δοκιμές λόγου.

Τα χαρακτηριστικά αυτού του λόγου είναι κάποιες φορές πειραματικά. Σε κάθε περίπτωση βρίσκονται κοντά στη λογοτεχνία. Μπορούμε να αναφέρουμε ως σημεία αναφοράς αυτού του λόγου, τις Δοκιμές του Γιώργου Σεφέρη   και το έργο του Οδυσσέα Ελύτη Ανοιχτά Χαρτιά.

 

 

Η Επίκληση στο Συναίσθημα σε μη Λογοτεχνικά Κείμενα

 

Η εκτεταμένη χρήση της επίκλησης στο συναίσθημα σε κείμενα τα οποία δεν είναι λογοτεχνικά θεωρείται γενικά αδυναμία. Στα μη λογοτεχνικά κείμενα που άπτονται γενικότερων κοινωνικών θεμάτων είναι καλό να κυριαρχεί η επίκληση στη λογική.

Με αυτό τον τρόπο ο αναγνώστης διαφωτίζεται ουσιαστικά και δεν υπάρχει η υπόνοια της έστω και έμμεσης χειραγώγησης του. Αν σε ένα μη λογοτεχνικό δοκίμιο ή άρθρο παρατηρήσουμε εκτεταμένη χρήση της επίκλησης στο συναίσθημα, μπορούμε εύλογα να υποθέσουμε ότι αυτό οφείλεται στην έλλειψη επιχειρημάτων.

 

 

Τα Μέσα Πειθούς

 

Τα μέσα πειθούς που χρησιμοποιούμε, όταν επιθυμούμε να απευθυνθούμε στο συναίσθημα του δέκτη, μπορεί να είναι:

 

  • Η Περιγραφή: Όταν περιγράφουμε – ακόμα και στην περίπτωση που προσπαθούμε να είμαστε αποστασιοποιημένοι – παρουσιάζουμε μια εικόνα, μέσα από τη δική μας οπτική. Ουσιαστικά καλούμε την αναγνώστρια ή τον αναγνώστη να αντιληφθούν μέσα από τις δικές μας αισθήσεις. Κινητοποιούμε συναισθηματικά τον δέκτη, καθώς του ζητάμε να γίνει κοινωνός του δικού μας βιώματος.

 

  • Η Αφήγηση: Όταν στο κείμενό μας υπάρχει αφήγηση, η επίκληση στο συναίσθημα είναι περισσότερο έντονη. Η αφήγηση δεν είναι ποτέ ουδέτερη, αφού παρακολουθούμε το ξετύλιγμα ενός συμβάντος μέσα από τη ματιά του αφηγητή. Εκείνος επιλέγει το ρυθμό και εκείνος φωτίζει ή αποσιωπά σημεία. 

 

  • Το Χιούμορ: Δημιουργεί την αίσθηση της οικειότητας και σίγουρα επηρεάζει τη συναισθηματική διάθεση του αναγνώστη. 

 

  • Η Ειρωνεία: Με τη χρησιμοποίησή της μπορεί να απαξιωθεί ένα πρόσωπο ή μια κατάσταση.

 

  • Οι Συναισθηματικά φορτισμένες λέξεις: Εντείνουν και πολλαπλασιάζουν την αίσθηση που αφήνει το γραπτό.

 

  • Η υποτακτική και η προστακτική ( κυρίως αυτή και μάλιστα, όταν εκφέρεται σε β’ενικό πρόσωπο). Πρόκειται για τις εγκλίσεις επιθυμίας.

 

  • Μεταφορές, παρομοιώσεις, εικονοπλαστικός λόγος εν γένει.

 

 

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα

 

Ας παρακολουθήσουμε τον τρόπο με τον οποίο ο Ι. Μ. Παναγιωτόπουλος αρθρώνει τη σκέψη του στο παρακάτω απόσπασμα, από το έργο του “Ο σύγχρονος άνθρωπος”:

 

“Καταμεσήμερο, στο κέντρο της Αθήνας, ο ήλιος ήταν πολύς και εκνευριστικός., ανάμεσα στην παλίρροια ενός πυκνού πλήθους, που προχωρούσε στα καθημερινά πεπρωμένα του, κατάρρυτο από ιδρώτα. Σταθήκαμε παράμερα, όρθιοι, ν’αλλάξουμε δυο λόγια, ήμασταν και οι δύο πολύ βιαστικοί.”

 

Στο συγκεκριμένο απόσπασμα η επίκληση στο συναίσθημα είναι έντονη. Συγκεκριμένα μπορούμε να εντοπίσουμε:

 

  • Περιγραφή: “Καταμεσήμερο…από ιδρώτα.”
  • Στοιχεία Ρητορικού λόγου:  Ασύνδετο σχήμα, επίθετα.
  • Μεταφορά: “στην παλίρροια ενός πυκνού πλήθους.
  • Εικόνες.
  • συνειρμική Γραφή.

 

 

 

 

 

Ενδεικτική Βιβλιογραφία:

  • Θεματικοί Κύκλοι για το Ενιαίο Λύκειο (Ο.Ε.Δ.Β.)
  • Έκφραση – Έκθεση: Γενικό Λύκειο, Τεύχος Γ’ (Ο.Ε.Δ.Β.)
  • Οδηγός για την Έκφραση – Έκθεση  Γ’ Λυκείου -/ Άρης Γιαβρής – Θεόδωρος Στουφής / Εκδόσεις Κέδρος
  • Έκφραση -Έκθεση για την Γ’ Λυκείου / Χρήστος Σάρρας / Ελληνοεκδοτική
  • Τεχνικές Έκφρασης / Έκφραση -Έκθεση Γ’Λυκείου / Μαρία Πετροπούλου /Εκδόσεις Ζήτη
Επίκληση στη Λογική – Σημειώσεις για την έκθεση

Η Επίκληση στη Λογική είναι ο πιο συνηθισμένος και κυρίαρχος τρόπος πειθούς στα κείμενα που συναντάμε στο μάθημα της Έκθεσης. Αναγνωρίζουμε την επίκληση στη λογική από τον τρόπο με τον οποίο εκφέρεται. Με άλλα λόγια, από τα μέσα πειθούς.

Η επίκληση στη λογική είναι κυρίαρχη σε αποδεικτικά δοκίμια καθώς και σε φιλοσοφικά και επιστημονικά κείμενα. Κυριαρχεί, επίσης, σε άρθρα, εισηγήσεις, επιφυλλίδες και επιστολές.

Σε κάθε περίπτωση θεωρείται ο πλέον έντιμος τρόπος για να εκφράσουμε τις σκέψεις μας σε ένα κοινωνικό ζήτημα. Με την επίκληση στη λογική δείχνουμε τον προσήκοντα σεβασμό στους αναγνώστες μας. Δεν επιδιώκουμε μόνο να τους πείσουμε, αλλά κυρίως να τους διαφωτίσουμε και να τους κάνουμε κοινωνούς του προβληματισμού μας.

 

 

Η Επίκληση στη Λογική – Εκφορά με Επιχειρήματα και Τεκμήρια

 

Επίκληση στη λογική - Σημειώσεις για την έκθεση

 

 

 

 

Τα επιχειρήματα (συλλογισμοί) και τα τεκμήρια είναι οι τρόποι τους οποίους θα χρησιμοποιήσει η συντάκτρια ή ο συντάκτης ενός κειμένου, όταν θέλει να πείσει λογικά τον αναγνώστη του.

 

 

Το Επιχείρημα -Γενικές Παρατηρήσεις

 

Ένας πολύ συνοπτικός ορισμός για το επιχείρημα θα μπορούσε να είναι ο εξής:

Επιχείρημα μπορούμε να ονομάσουμε μια σειρά προτάσεων που έχουν λογική σύνδεση μεταξύ τους. Με τη χρησιμοποίησή τους επιδιώκουμε να καταλήξουμε σε ένα συμπέρασμα, να αποδείξουμε μια θέση.

Οι προτάσεις με τις οποίες καταλήγουμε στο συμπέρασμα ονομάζονται προκείμενες. Όσον αφορά τη λογική αλληλουχία πάντοτε προηγούνται, εφόσον για να καταλήξουμε σε ένα συμπέρασμα αυτές λειτουργούν ως προϋποθέσεις.

 

 

Η Εκφορά του Συλλογισμού μπορεί να διαφέρει

 

Ο τρόπος με τον οποίο ο συλλογισμός θα καταγραφεί στον γραπτό λόγο μπορεί να διαφέρει. Είναι αρκετά σύνηθες το συμπέρασμα να προηγείται και να έπονται οι προκείμενες. Αυτό δεν αναιρεί σε καμία περίπτωση το γεγονός ότι οι προκείμενες προηγούνται λογικά του συμπεράσματος στο επίπεδο της σύλληψης του επιχειρήματος.

Στην πρώτη περίπτωση ( ο τρόπος που ο συλλογισμός αποτυπώνεται στο χαρτί) έχουμε να κάνουμε με τη συλλογιστική πορεία. Στη δεύτερη ( η σειρά με την οποία εμφανίζονται στο μυαλό του γράφοντος) έχουμε να κάνουμε με τη μορφή του συλλογισμού. (παραγωγικός, επαγωγικός ή αναλογικός)

Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε διαφορετικές συλλογιστικές πορείες για να αποτυπώσουμε τον ίδιο συλλογισμό. Άλλες φορές μπορεί να επιλέξουμε να τοποθετήσουμε το συμπέρασμα στην αρχή της πρότασης και άλλες να προτιμήσουμε να τοποθετήσουμε τις προκείμενες.

Ο συλλογισμός θα είναι ο ίδιος. Αυτό που θα διαφέρει θα είναι η συλλογιστική πορεία της παραγράφου.

 

 

 

Τα Τεκμήρια

 

Τα τεκμήρια είναι οι αποδείξεις που προσκομίζουμε στον λόγο μας. Έχουμε τη δυνατότητα να παραθέσουμε

 

  • Παραδείγματα, τα οποία έχουν γενική ισχύ
  • Πορίσματα έγκυρων και αξιόπιστων ερευνών
  • Αλήθειες (είτε επιστημονικές, είτε γενικά παραδεκτές)
  • Γεγονότα (συνήθως ιστορικά αλλά και κάποια γεγονότα της επικαιρότητας)
  • Στατιστικά στοιχεία
  • Αυθεντίες που επιβεβαιώνουν και στηρίζουν κάποιο επιχείρημα.
  • Βιωματικά στοιχεία (όταν σχετίζονται με τη βασική ιδέα των όσων θέλουμε να αποδείξουμε).

 

Τα τεκμήρια αξιολογούνται για την αξιοπιστία τους.

 

 

Αξιολόγηση Τεκμηρίου

 

Ας υποθέσουμε ότι μας ζητείται να αξιολογήσουμε το ακόλουθο τεκμήριο:

“Να κλείσουμε την τηλεόραση, γιατί ευθύνεται για την κατάρρευση των ανθρωπίνων σχέσεων. Σε πειράματα που έγιναν πρόσφατα, έβαλαν μια τηλεόραση μέσα στο κλουβί όπου ζούσε μια οικογένεια πιθήκων. Ύστερα από λίγες μόνο εβδομάδες ο πατέρας καθόταν όλο και περισσότερο μπροστά στην οθόνη, η μητέρα άρχισε να αδιαφορεί όλο και περισσότερο για τα μικρά της ακολουθώντας το παράδειγμα του αρσενικού και τα μικρά άρχισαν να εμφανίζουν σημάδια κατάθλιψης.”

 

Η απάντησή μας θα πρέπει να περιλαμβάνει

 

  • Την άποψη που υποστηρίζεται στο κείμενο
  • Το είδος του τεκμηρίου που χρησιμοποιείται
  • Την αξιολόγηση του τεκμηρίου
  • Το δικό μας συμπέρασμα σχετικά με την αξιοπιστία του τεκμηρίου.

 

 

Η απάντησή μας

 

  • Η άποψη που υποστηρίζεται: Ο συντάκτης του κειμένου εκφέρει την άποψη ότι η τηλεόραση ευθύνεται για την κατάρρευση των ανθρωπίνων σχέσεων. Χαρακτηριστικά γράφει: “για αυτό και πρέπει να την κλείσουμε.”
  • Είδος τεκμηρίου: Για να ενισχύσει τη θέση του, παραθέτει ως τεκμήριο μια επιστημονική έρευνα, η οποία έδειξε τις ιδιαίτερα δυσμενείς συνέπειες της τηλεόρασης σε μια ομάδα πιθήκων.
  • Η αξιολόγηση του τεκμηρίου: Μπορούμε να πούμε ότι το τεκμήριο που προσκομίζει είναι αληθές. Ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Η άποψη, ωστόσο, που επιδιώκει να αποδείξει δεν απορρέει εύλογα από το συγκεκριμένο τεκμήριο. Θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε την προσπάθεια εξομοίωσης των ανθρωπίνων σχέσεων με τις σχέσεις που αναπτύσσει μια οικογένεια πιθήκων, ως απλοϊκή. Επίσης το στατιστικό δείγμα είναι εξαιρετικά μικρό. 
  • Το συμπέρασμα μας: Με βάση, όλα τα προαναφερθέντα δεν μπορούμε να υιοθετήσουμε την άποψή του βασιζόμενοι σε αυτό το κριτήριο και μόνο.

 

 

 

 

 

Ενδεικτική Βιβλιογραφία:

  • Θεματικοί Κύκλοι για το Ενιαίο Λύκειο (Ο.Ε.Δ.Β.)
  • Έκφραση – Έκθεση: Γενικό Λύκειο, Τεύχος Γ’ (Ο.Ε.Δ.Β.)
  • Οδηγός για την Έκφραση – Έκθεση  Γ’ Λυκείου -/ Άρης Γιαβρής – Θεόδωρος Στουφής / Εκδόσεις Κέδρος
  • Έκφραση -Έκθεση για την Γ’ Λυκείου / Χρήστος Σάρρας / Ελληνοεκδοτική
  • Τεχνικές Έκφρασης / Έκφραση -Έκθεση Γ’Λυκείου / Μαρία Πετροπούλου /Εκδόσεις Ζήτη

 

Οι μαθητές του Φιλολογικού Φροντιστηρίου έχουν πρόσβαση σε εκπαιδευτικό υλικό και εκπαιδευτικά video, τα οποία βρίσκονται στην ψηφιακή μας πλατφόρμα μέσω της οποίας διεξάγονται τα διαδικτυακά μας μαθήματα.

Τρόποι και Μέσα Πειθούς -Σημειώσεις για την Έκθεση

Τρόποι και Μέσα Πειθούς: Για την κατανόηση ενός κειμένου είναι σημαντικό να μπορούμε να εντοπίσουμε τους τρόπους (μεθόδους) που επιλέγει η συντάκτρια ή ο συντάκτης του για να έρθει σε επαφή με τους αναγνώστες.

Οι τρόποι πειθούς είναι η ευρύτερη έννοια. Θα λέγαμε ότι είναι η στρατηγική που επιλέγουμε για την καλύτερη γραπτή απόδοση της σκέψης μας. Τα μέσα πειθούς θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν τα εργαλεία, τα συγκεκριμένα εκφραστικά μέσα με τα οποία μεταδίδουμε το μήνυμά  μας.

 

 

 

Τρόποι και Μέσα Πειθούς – Η Κατηγοριοποίηση

 

Τρόποι και Μέσα Πειθούς -Επιλέξαμε μια μελέτη θαλασσινού τοπίου σε αφηρημένη τεχνοτροπία από τη Sandi Wilson

 

Οι βασικοί τρόποι πειθούς είναι:

 

  • Η Επίκληση στη Λογική
  • Η Επίκληση στο Συναίσθημα του Δέκτη.
  • Η Επίκληση στο Ήθος του Πομπού. (Ομιλητή)
  • Η Επίθεση στο Ήθος του Αντιπάλου.
  • Η Επίκληση στην Αυθεντία.

 

Από αυτές οι συνηθέστερες στα κείμενα που συναντάμε για επεξεργασία στο μάθημα της Έκθεσης είναι η επίκληση στη λογική, η επίκληση στο συναίσθημα και κάποιες φορές η επίκληση στην αυθεντία.

Τα άλλα δύο είδη, η επίκληση στο ήθος του πομπού και η επίθεση στο ήθος του αντιπάλου συνηθίζονται σε πολιτικά κείμενα (με τη στενή κομματική έννοια) ή σε δικανικά. Θα μπορούσαμε να συμπληρώσουμε ότι ακόμα και σε τέτοιου είδους κείμενα η σύγχρονη τάση είναι η περιορισμένη χρήση τους.

Σε κάθε περίπτωση, όταν ξεκινάμε τη μελέτη μας θα πρέπει να εστιάζουμε στην επικοινωνιακή πρόθεση.

 

 

Τρόποι και Μέσα Πειθούς -Η επιλογή των Μέσων

 

Ο επικοινωνιακός στόχος κάθε κειμένου υποδεικνύει και τους καταλληλότερους τρόπους που θα χρησιμοποιήσουμε στη συγγραφή του.

Όταν ο στόχος είναι η αντικειμενική κατά το δυνατόν ενημέρωση και ανάλυση ενός φαινομένου, η βασική επιλογή οφείλει να είναι η Επίκληση στη Λογική.

Πολύ συχνά, όταν η πρόθεση είναι η Πειθώ και μόνον του δέκτη, παρατηρούμε ότι επιλέγεται η Επίκληση στο συναίσθημα σε αρκετά μεγάλο βαθμό.

Κάποιες φορές, είτε για να στηριχθεί ένα επιχείρημα είτε απλά για να προσδώσουμε κύρος στα γραφόμενά μας, καταφεύγουμε στα λόγια ενός καταξιωμένου και ευρύτερα αποδεκτού προσώπου. Τότε, έχουμε επίκληση στην αυθεντία.

 

 

Μια ιδιαίτερα σημαντική παρατήρηση

 

Ένα κείμενο λειτουργεί ως ζωντανός οργανισμός. Η κατηγοριοποίηση που επιχειρούμε στο μάθημα της Έκθεσης είναι ακριβώς αυτό: Μια σχηματοποίηση ενός σύνθετου και πολυδυναμικού φαινομένου, όπως είναι η γραφή ενός κειμένου.

Έχοντας αυτό κατά νου, συνειδητοποιούμε ότι η χρήση της Γλώσσας δεν μπορεί ποτέ να είναι μονοδιάστατη σε ένα κείμενο. Πράγματι, σπάνια θα συναντήσουμε κείμενο που να κυριαρχεί απόλυτα μόνο ένας τρόπος Πειθούς. Το ίδιο ισχύει και για τη δηλωτική ή τη μεταφορική χρήση των γλωσσικών σχημάτων.

Επομένως, και κυρίως στο επίπεδο των σχολικών εξετάσεων, αυτό που πρέπει να ελέγχουμε είναι τον τρόπο και τη χρήση της Γλώσσας που κυριαρχεί στο κείμενο.

 

 

Τα Μέσα Πειθούς

 

Εντοπίζουμε τους τρόπους πειθούς, εφόσον πρώτα εντοπίσουμε τα συγκεκριμένα μέσα πειθούς που χρησιμοποιούνται.

Σχηματικά:

 

  • Για να δηλώσουμε τη σκέψη μας κάνοντας επίκληση στη λογική, χρησιμοποιούμε επιχειρήματα και τεκμήρια. Τα επιχειρήματα είναι συλλογισμοί. Η ορθότητα τους ελέγχεται ως προς την αλήθεια των προκειμένων και ως προς την εγκυρότητα του συμπεράσματος. Τα τεκμήρια μπορούν να είναι παραδείγματα από την καθημερινή ζωή τα οποία εύκολα επαληθεύονται. Επίσης,  στατιστικά στοιχεία, αποτελέσματα ερευνών, κοινά αποδεκτές αλήθειες κλ.π.

 

  • Όταν θέλουμε να απευθυνθούμε στο συναίσθημα του δέκτη, χρησιμοποιούμε κατά περίπτωση συναισθηματικά φορτισμένο λεξιλόγιο, περιγραφή, αφήγηση, παρομοιώσεις, χιούμορ ή και ειρωνεία. Η χρήση της Γλώσσας στα συγκεκριμένα σημεία μπορεί να είναι μεταφορική.

 

  • Η επίκληση στην αυθεντία μπορεί να δηλωθεί με αποσπάσματα επιστημονικού λόγου  και συνηθέστερα με σκέψεις και απόψεις ειδικών, οι οποίοι διαθέτουν αναγνωρισμένο κοινωνικό κύρος.

 

 

 

Τρόποι και Μέσα Πειθούς: Η Άσκηση 

 

Μια από τις πιο κλασικές ασκήσεις είναι αυτή, στην οποία το ζητούμενο είναι να εντοπίσουμε τον τρόπο (ή τους τρόπους) και τα μέσα πειθούς που χρησιμοποιούνται.

Με την απάντησή μας καλό είναι να εντοπίζουμε:

 

  • Τον τρόπο πειθούς
  • Την άποψη που υποστηρίζεται
  • Τα μέσα που χρησιμοποιεί η γράφουσα ή ο γράφων. 
  • Συγκεκριμένα παραθέματα από το κείμενο.

Ας δούμε τα σημεία λίγο πιο προσεκτικά:

 

  • Η άποψη που υποστηρίζεται έχει άμεση συνάφεια με την επιλογή του κειμενογράφου, όσον αφορά την επιλογή του τρόπου πειθούς.

 

  • Τα μέσα πειθούς είναι αυτά που θα στηρίξουν την απάντησή μας, όσον αφορά τον τρόπο πειθούς που έχουμε εντοπίσει στο κείμενο.

 

  • Με τα συγκεκριμένα παραθέματα μέσα από το κείμενο η απάντησή μας χαρακτηρίζεται από πληρότητα και σαφήνεια.

 

 

Τρόποι και Μέσα Πειθούς: Η απάντηση

 

Ας υποθέσουμε ότι έχουμε το συγκεκριμένο απόσπασμα από κείμενο και μας ζητείται να εντοπίσουμε τον τρόπο και τα μέσα πειθούς που χρησιμοποιεί ο συντάκτης του κειμένου.

  • “Πρέπει να πάψουμε να βλέπουμε τον άνθρωπο σαν ένα υπερφυσικό ον και να εγκαταλείψουμε μια για πάντα εκείνο το σχέδιο που επεξεργάστηκε πρώτος ο Καρτέσιος και στη συνέχεια ο Μαρξ, το οποίο συνίσταται στην κατάκτηση και την κατοχή της φύσης. Η απόπειρα αυτή αποδείχτηκε τουλάχιστον γελοία, από τη στιγμή που κατανοήσαμε ότι το σύμπαν μέσα στην απεραντοσύνη του ξεπερνά τις δικές μας δυνατότητες. Ακόμα παραπέρα, συνειδητοποιήσαμε πως μεταβλήθηκε σε παραλήρημα, ακριβώς γιατί ο προμηθεϊκός χαρακτήρας της επιστήμης και της τεχνολογίας οδηγεί σήμερα στην καταστροφή της βιόσφαιρας και στην αυτοκτονία της ανθρωπότητας.”

 

Η απάντησή μας θα αποτελείται από τα εξής σημεία

 

  • Τρόπος Πειθούς: Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί ως κύρια μέθοδο πειθούς την επίκληση στη λογική.
  • Η άποψη: Συγκεκριμένα υποστηρίζει την άποψη ότι πρέπει να παραιτηθούμε από την αξίωση να κυριαρχήσουμε και να εκμεταλλευτούμε αλόγιστα τη Φύση.
  • Τα Μέσα Πειθούς: Ο γράφων χρησιμοποιεί συλλογισμό. Συγκεκριμένα αξιοποιεί το συλλογισμό ότι η απεραντοσύνη του Σύμπαντος ξεπερνά κατά πολύ τις ανθρώπινες δυνατότητες.
  • Παραθέματα  από το κείμενο: Ο συλλογισμός εντοπίζεται στη φράση “το σύμπαν…ξεπερνά τις δικές μας δυνατότητες.”

 

 

 

 

 

 

Ενδεικτική Βιβλιογραφία:

  • Θεματικοί Κύκλοι για το Ενιαίο Λύκειο (Ο.Ε.Δ.Β.)
  • Έκφραση – Έκθεση: Γενικό Λύκειο, Τεύχος Γ’ (Ο.Ε.Δ.Β.)
  • Οδηγός για την Έκφραση – Έκθεση  Γ’ Λυκείου -/ Άρης Γιαβρής – Θεόδωρος Στουφής / Εκδόσεις Κέδρος
  • Έκφραση -Έκθεση για την Γ’ Λυκείου / Χρήστος Σάρρας / Ελληνοεκδοτική
  • Τεχνικές Έκφρασης / Έκφραση -Έκθεση Γ’Λυκείου / Μαρία Πετροπούλου /Εκδόσεις Ζήτη

 

 

 

 

 

 

Η Επικοινωνιακή Πρόθεση -Σημειώσεις για την Έκθεση

Η επικοινωνιακή πρόθεση είναι το πρώτο στοιχείο που καλούμαστε να εντοπίσουμε σε ένα κείμενο. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να έχουμε στο νου μας ότι ένα κείμενο εντάσσεται πάντοτε σε ένα επικοινωνιακό πλαίσιο. Πρόκειται για μια πολυδυναμική σχέση ανάμεσα στον πομπό ( αυτήν ή αυτόν που γράφει) και τους δέκτες (οι αναγνώστες).

Χαρακτηρίζουμε αυτή τη σχέση πολυδυναμική διότι η ταυτότητα και η θέση του πομπού είναι πάντα ρευστή. Καθορίζεται από το κοινωνικό περιβάλλον, τις ψυχολογικές διαδρομές τόσο του ιδίου, όσο και της κοινωνίας στην οποία εντάσσεται και όλο αυτό στο περιβάλλον της όλο και εντεινόμενης παγκοσμιοποίησης.

Η έννοια που αποδίδουμε εδώ στην Παγκοσμιοποίηση είναι κατεξοχήν η έννοια της συνδεσιμότητας (connectiviness). Με άλλα λόγια, οποιαδήποτε λέξη, οποιαδήποτε προσπάθεια έκφρασης αντανακλά σε άπειρους καθρέφτες που είναι το πλέγμα μέσα στο οποίο πλέον κινούμαστε.

 

 

Η Επικοινωνιακή Πρόθεση στα Κείμενα της Έκθεσης

 

Η επικοινωνιακή πρόθεση - επιλέξαμε έναν πίνακα του mark rothko από το 1954

 

Αυτές τις βασικές αρχές της κειμενικής ανάλυσης καλούμαστε σε ένα επίπεδο να τις εντοπίσουμε και αναπτύξουμε και στα κείμενα του μαθήματος της Έκθεσης. Η μαθήτρια και ο μαθητής είναι καλό να ξεκινούν από αυτό ακριβώς το σημείο: Να εντοπίζουν την πρόθεση με την οποία γράφτηκε το κείμενο και μάλιστα στο συγκεκριμένο επικοινωνιακό πλαίσιο

 

 

Η Επικοινωνιακή Πρόθεση της συγγραφέως ή του συγγραφέα του Κειμένου
Αυτή η πρόθεση μπορεί να είναι κατά περίπτωση:
  • Να ενημερώσει ( σε αυτή την περίπτωση συνήθως έχουμε άρθρο ).
  • Να πληροφορήσει, να διαφωτίσει ( σε αυτή την περίπτωση συνήθως έχουμε άρθρα ή επιστημονικά κείμενα ).
  • Να προβληματίσει. Να θέσει νέα ερωτήματα. ( σε αυτή την περίπτωση έχουμε να κάνουμε κυρίως με δοκίμια ).
  • Να τέρψει. Το κείμενο προσφέρει στους αναγνώστες και αισθητική απόλαυση. ( σε αυτή την περίπτωση έχουμε να κάνουμε με λογοτεχνικά κείμενα και στοχαστικά κυρίως δοκίμια) .
  • Να πείσει ( σε αυτή την περίπτωση συναντάμε πολιτικά κυρίως και διαφημιστικά κείμενα)

 

 

Συνοπτικά
  • Σε πληροφορώ και έχω ως στόχο να γνωρίσεις.
  • Σε διαφωτίζω και έχω ως στόχο να κατανοήσεις.
  • Σου αποδεικνύω και έχω ως στόχο να συμφωνήσεις.
  • Σε πείθω και έχω ως στόχο να κάνεις κάτι (να πράξεις κάτι σύμφωνα με την επιθυμία του πομπού).

 

 

Πως Διακρίνουμε την Κειμενική Πρόθεση

 

Ο συγγραφέας ενός κειμένου ενδιαφέρεται να μας διαφωτίσει, όταν:

 

  • Στο περιεχόμενο του κειμένου υπάρχουν πληροφορίες που έχουν διασταυρωθεί.
  • Παρατίθενται τεκμήρια που επιβεβαιώνουν τη θέση του ( στατιστικοί πίνακες, αποτελέσματα ερευνών κλ.π.)
  • Φροντίζει, ώστε η παρουσίαση των γεγονότων να είναι ουδέτερη, αποστασιοποιημένη.

 

Ο συγγραφέας ενός κειμένου ενδιαφέρεται να μας πείσει, όταν:

 

  • Διαπιστώνουμε ότι στο περιεχόμενο του κειμένου υπάρχουν πολλές προσωπικές του απόψεις.
  • Διαπιστώνουμε ότι υπάρχει κάποια αντίπαλη θέση, την οποία επιχειρεί να καταρρίψει.

 

Χαρακτηριστικά της Γλώσσας των Κειμένων

 

Όταν ο στόχος της ή του κειμενογράφου είναι να μας διαφωτίσει:

 

  • Παρατηρούμε ότι συνήθως το κυρίαρχο πρόσωπο με το οποίο εκφράζεται είναι το γ’ πρόσωπο.
  • Η έγκλιση η οποία κυριαρχεί είναι η οριστική.
  • Το κείμενο διακρίνεται από την απουσία προσωπικών σχολίων.

 

Όταν ο στόχος είναι να μας πείσει:

 

  • Παρατηρούμε ότι στο κείμενο κυριαρχεί το α’ ή β’ ενικό πρόσωπο.
  • Έχουμε χρήση της προστακτικής και της υποτακτικής (εγκλίσεις επιθυμίας).
  • Ο λόγος είναι συχνά συναισθηματικά φορτισμένος.

 

 

Η θεωρία απλά επιχειρεί να σχηματοποιήσει

 

Είναι εύκολα κατανοητό ότι σε ένα κείμενο τα πράγματα είναι πιο σύνθετα και περίπλοκα σε σχέση με τη θεωρία. Η θεωρία εξελίσσεται και αυτή με βάση τη μελέτη των κειμένων, καθώς τα ακολουθεί και προσπαθεί να μας δώσει σχηματικά τη βασική δομή τους. Ωστόσο, το κείμενο είναι ζωντανό και ερμηνεύεται με διαφορετικό τρόπο από τον κάθε αναγνώστη.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στα κείμενα της λογοτεχνίας θεωρείται πλέον ότι οι μεταφράσεις πρέπει να ανανεώνονται σε τακτά χρονικά διαστήματα, καθώς οι κοινωνικές αλλαγές είναι ραγδαίες και η κάθε εποχή και γενιά ερμηνεύει διαφορετικά τα έργα του παρελθόντος.

Η επικοινωνιακή πρόθεση λοιπόν, δεν είναι πάντα εύκολα διακριτή. Ακόμα περισσότερο, ένα κείμενο ενδέχεται να έχει παραπάνω από μια διάσταση. Ο συγγραφέας του κειμένου να θέλει και να μας διαφωτίσει και να μας πείσει. Δεν αποκλείεται, επίσης, να κυριαρχεί η κυριολεκτική χρήση της γλώσσας και ταυτόχρονα να υπάρχει και μεταφορική χρήση της.

 

 

Η Επικοινωνιακή Πρόθεση – Μια πιθανή ερώτηση θεωρίας

 

Μια πιθανή ερώτηση είναι η ακόλουθη:

 

“Ποια είναι κατά τη γνώμη σας η πρόθεση της συγγραφέως ή του συγγραφέα στο παρακάτω κείμενο (απόσπασμα);”

 

Η απάντησή μας πρέπει να περιλαμβάνει:

 

  • Την πρόθεση του συγγραφέα
  • Το θέμα του κειμένου
  • Το είδος του κειμένου
  • Το κοινό στο οποίο απευθύνεται
  • τα χαρακτηριστικά του περιεχομένου
  • τα χαρακτηριστικά της γλώσσας του κειμένου
  • το συμπέρασμα (εφόσον δηλώνεται)

 

 

Ένα παράδειγμα απάντησης της παραπάνω ερώτησης

 

Ας πάρουμε ως παράδειγμα την αντίστοιχη ερώτηση του σχολικού βιβλίου για το παρακάτω κειμενικό απόσπασμα:

  • Η χώρα μας από την απελευθέρωσή της, το 1821, είχε μια αξιοθαύμαστη διαδρομή. Από ένα μικρό κράτος, δείτε πόσα καταφέραμε σε 170 χρόνια. Η Ελλάδα πλέον είναι μέσα στους ισχυρούς του κόσμου. Με όραμα, σχεδιασμό και αποφασιστικότητα μπορούμε να γίνουμε ακόμα πιο δυνατοί.-

 

Απαντούμε ως εξής:

 

  • Πρόθεση: Η πρόθεση του συντάκτη αυτού του κειμένου είναι να πείσει την ή τον αναγνώστη.

 

  • Θέμα: Η δυνατότητα της παράταξής του να συμβάλει στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας μας.

 

  • Είδος Κειμένου: Η μελέτη του κειμένου μας δείχνει ότι πρόκειται για ένα πολιτικό κείμενο. Είναι σχεδιασμένο, ώστε να απευθύνεται στο ευρύ κοινό.

 

  • Περιεχόμενο: Όσον αφορά το περιεχόμενο διακρίνουμε: τη σύγκριση ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν ( στην 1η και στη 2η περίοδο). Στη συνέχεια, τη διαβεβαίωση για την ισχυρή θέση της χώρας μας. (στην 3η περίοδο). Τέλος, τον οραματισμό για το μέλλον (στην 4η περίοδο). Ο τρόπος γραφής και ο συνδυασμός των παραπάνω φορτίζουν συναισθηματικά τον αναγνώστη.

 

  • Γλώσσα: Παρατηρούμε ότι κυριαρχεί το α’ πληθυντικό πρόσωπο. Με τη χρήση του (μπορούμε) ο γράφων επιτυγχάνει να προσδώσει οικειότητα και αίσθηση καθολικής συμμετοχής. Επίσης, χρησιμοποιεί το β’ πληθυντικό πρόσωπο (δείτε). Αυτό κάνει το κείμενο πιο άμεσο. Ας σημειωθεί ότι έχουμε και χρήση προστακτικής, κάτι που εντάσσεται στην επίκληση στο συναίσθημα του δέκτη. Γενικά, η έγκλιση που κυριαρχεί είναι η οριστική. Η χρήση, ωστόσο, επιθέτων (αξιοθαύμαστη διαδρομή, ερημωμένη χώρα) συντελεί στη συναισθηματικά φορτισμένη χρήση της γλώσσας.

 

 

 

 

 

Ενδεικτική Βιβλιογραφία:

  • Θεματικοί Κύκλοι για το Ενιαίο Λύκειο (Ο.Ε.Δ.Β.)
  • Έκφραση – Έκθεση: Γενικό Λύκειο, Τεύχος Γ’ (Ο.Ε.Δ.Β.)
  • Οδηγός για την Έκφραση – Έκθεση  Γ’ Λυκείου -/ Άρης Γιαβρής – Θεόδωρος Στουφής / Εκδόσεις Κέδρος
  • Έκφραση -Έκθεση για την Γ’ Λυκείου / Χρήστος Σάρρας / Ελληνοεκδοτική