Ελληνική διπλωματία, κινηματογραφικό ρεπορτάζ και Βαλκανικοί Πόλεμοι

Για πρώτη φορά, μετά από 106 χρόνια προβάλλονται οι δύο ταινίες που είχε παραγγείλει η Ελληνική κυβέρνηση και αφορούν τους Βαλκανικούς πολέμους. Η παρουσίαση θα γίνει στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη, όπου και θα μεταβούμε στις 5 Φεβρουαρίου, στις 7 το απόγευμα. Ο τίτλος της εκδήλωσης είναι “Ελληνική διπλωματία, κινηματογραφικό ρεπορτάζ και Βαλκανικοί Πόλεμοι.” Η προβολή αυτή έχει ιδιαίτερο ιστορικό αλλά και κινηματογραφικό ενδιαφέρον.

 

Ελληνική διπλωματία, κινηματογραφικό ρεπορτάζ και Βαλκανικοί Πόλεμοι: Για την εκδήλωση στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη επιλέξαμε την εικόνα μιας κινηματογραφικής μπομπίνας.

 

Οι απαρχές του πολεμικού ντοκιμαντέρ

Μέχρι σήμερα, οι απαρχές του πολεμικού ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους τοποθετούνταν στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Με τα δυο επίκαιρα που θα παρακολουθήσουμε οι απαρχές οριοθετούνται πλέον στους Βαλκανικούς πολέμους, όπως επισημαίνει η κυρία Μαρία Γεωργοπούλου, διευθύντρια της Γενναδείου Βιβλιοθήκης. Η Ελληνική κυβέρνηση είχε παραγγείλει το 1913 τα συγκεκριμένα κινηματογραφικά επίκαιρα στην προσπάθειά της να ενισχύσει τη θέση της στις διπλωματικές διαπραγματεύσεις. Το επιστέγασμα αυτών υπήρξε η συνθήκη του Βουκουρεστίου τον Αύγουστο του 1913.

 

Οι ταινίες

Οι ταινίες προβλήθηκαν διεθνώς στα τέλη του 1913. Οι τίτλοι τους ήταν: “With the Greeks in the firing line”, διάρκειας 62 λεπτών και “Triumphal March of the Greeks”, διάρκειας 10 λεπτών. Έκτοτε το υλικό δεν προβλήθηκε ξανά. Οι έξι μπομπίνες έφτασαν ως ανώνυμη δωρεά στο πανεπιστήμιο του Berkeley. Εκεί υπήρχαν οι κατάλληλες συνθήκες για τη φύλαξη τέτοιου είδους ταινιών. Το υλικό πάνω στο οποίο αποτυπώθηκαν οι πραγματικές σκηνές από το μέτωπο των Βαλκανικών πολέμων αποτελούσε το πρώτο διαφανές εύκαμπτο φιλμ και ήταν εξαιρετικά εύφλεκτο. Μάλιστα, μετά από μερικές δεκαετίες, αν δεν φυλαχτεί σωστά, μετατρέπεται σε σκόνη. 

 

Βαλκανικοί Πόλεμοι: Οι πραγματικοί πρωταγωνιστές
Η κυρία Βασιλική Τσιτσοπούλου, δόκτωρ Συγκριτικής Φιλολογίας και Κινηματογραφικών Σπουδών παρατηρεί ότι: “Βλέπουμε στην οθόνη τους εκατοντάδες εκατοντάδων στρατιωτών που έπεσαν στο πεδίο της μάχης και ήταν ως τώρα αφανείς. Παρακολουθούμε τους απλούς μαχητές, τις πληγές τους και όχι μόνο τους πολιτικούς και στρατιωτικούς που καταγράφονται στην Ιστορία.”
Αυτές οι ταινίες είναι οι πρώτες που περιέχουν αυθεντικές πολεμικές σκηνές. Μέχρι τότε, είχαμε συνήθως αναπαραστάσεις πολεμικών σκηνών και τα επίκαιρα ήταν σε μεγάλο βαθμό προϊόντα φαντασίας. Οι Βαλκανικοί πόλεμοι μπορούσαν να κινηματογραφηθούν, όσο δύσκολο και αν ήταν αυτό, με τα μέσα της εποχής. Η δράση ήταν σε Ευρωπαϊκό έδαφος και όχι σε κάποια μακρινή αποικία. Και το διεθνές ενδιαφέρον ήταν μεγάλο καθώς η κατάσταση στα Βαλκάνια επηρέαζε την Ευρωπαϊκή πραγματικότητα.      

 

Τα ερωτήματα

Η ταινία “With the Greeks in the firing line” δεν έχει ήχο ούτε μουσική υπόκρουση. Θα προβληθεί με εισαγωγή και σχολιασμό της κυρίας Τσιτσοπούλου, η οποία θα εστιάσει σε κάποια γόνιμα ερωτήματα: “Τι και ποιος καταγράφεται σε αυτά τα φιλμ και γιατί; Ποιος τα γύρισε; Αποτελούν ιστορικά τεκμήρια και τι τεκμηριώνουν; Ποια η θέση αυτής της ταινίας στην ιστορία του μιντιακού πολεμικού θεάματος και της προπαγάνδας; Σε ποιον ανήκουν αυτές οι ταινίες; Πως βρέθηκαν στην Καλιφόρνια; Ως αρχειακό μιντιακό υλικό πως θα έπρεπε να είναι προσβάσιμο στο κοινό σήμερα;”

Η εκδήλωση “Ελληνική διπλωματία, κινηματογραφικό ρεπορτάζ και Βαλκανικοί Πόλεμοι” ενδιαφέρει σίγουρα τους μαθητές που μελετούν το μάθημα της Ιστορίας Κατεύθυνσης. Χρονολογίες, γεγονότα, συνθήκες και τόσα άλλα τα οποία φαντάζουν μακρινά και αφηρημένα λαμβάνουν εικόνα και μορφή μέσα από την εικόνα των πρωταγωνιστών τους. Είναι και μια πρωτοβουλία που μας δίνει την ευκαιρία να σκεφτούμε για το τι είναι πραγματικό Ιστορικό τεκμήριο. Να προβληματιστούμε, ίσως, για το γεγονός ότι ο πόλεμος προβάλλεται ως θέαμα και όχι μόνο στη σημερινή εποχή. Η Ιστορία είναι μια ροή, όχι κάτι παγιωμένο. 

 

 

Τα δύο εὖ της ευτυχίας – Εισαγωγή στα Ηθικά Νικομάχεια

Την Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου θα μεταβούμε στο ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη στον Πειραιά για να παρακολουθήσουμε την παρουσίαση του βιβλίου του Παύλου Κόντου:

” Τα δύο εὖ της ευτυχίας – Εισαγωγή στα Ηθικά Νικομάχεια “.

 

 

 

 

Τα δύο εὖ της ευτυχίας: Παραθέτουμε την εικόνα από το εξώφυλλο του βιβλίου του Παύλου Κόντου. Το Φιλολογικό Φροντοστήριο θα παρεβρεθεί στην παρουσίαση που λάβει χώρα στο ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη στον Πειραιά στις 26 Σεπτεμβρίου.. Το εξώφυλλο απεικονίζει σε απαλά χρώματα ώχρας ένα άνθος που αναπτύσσεται.

 

Τα Ηθικά Νικομάχεια 

 

Το έργο του Αριστοτέλη είναι πάντα επίκαιρο. Θα λέγαμε ότι σήμερα ζώντας σε κοινωνίες πολυδυναμικές, στις οποίες οι αλλαγές έρχονται με ρυθμούς που αδυνατούμε να βιώσουμε και να επεξεργαστούμε σε ικανοποιητικό βαθμό, τα Ηθικά Νικομάχεια μας προσφέρουν κάποιες σταθερές για την οικοδόμηση και της δικής πορείας.

Από τα κείμενα που συναντούν οι μαθητές μας στη Γ’ Ανθρωπιστική θεωρούμε πως είναι αυτό, το οποίο μπορεί να κεντρίσει περισσότερο και το προσωπικό τους ενδιαφέρον, καθώς εστιάζει στην πορεία του ατόμου προς την ολοκλήρωσή του.

 

 

 

Η πρωτοτυπία του βιβλίου

 

Όπως διαβάζουμε και στην αναγγελία της εκδήλωσης, το βιβλίο έχει τη μορφή ενός οδοιπορικού. Οδοιπόρος είναι ο αναγνώστης, ο οποίος καλείται σταδιακά να αποκωδικοποιήσει το Αριστοτελικό κείμενο. Ο Παύλος Κόντος επιχειρεί να μας βοηθήσει σε αυτή την πορεία παραθέτοντας παραδείγματα παρμένα από την καθημερινή ζωή. Μπορούμε να παρακολουθήσουμε την εκτύλιξη της σκέψης του μεγάλου φιλοσόφου χωρίς να υπάρχει η ανάγκη να ανατρέξουμε σε εξειδικευμένη φιλοσοφική ορολογία.

Εξάλλου, ένα από τα χαρακτηριστικά της Αριστοτελικής σκέψης είναι ότι μπορεί να βρει εφαρμογή και στις πιο απλές καθημερινές εκδηλώσεις της καθημερινής μας ζωής. Διαβάζοντας κανείς τα Ηθικά Νικομάχεια έρχεται συχνά στο σημείο, όπου αισθάνεται πως μπορεί να συνδυάσει τη γνώση που του προσφέρει το κείμενο με αλλαγές στη δική του προσωπική ζωή.

 

 

Τα δύο εὖ της ευτυχίας

 

Η διδακτική μας εμπειρία με τους μαθητές που ανακαλύπτουν το Αριστοτελικό κείμενο επιβεβαιώνει τον τίτλο του βιβλίου. Η ευδαιμονία ως τελικός σκοπός στη φιλοσοφία του Αριστοτέλη δεν είναι κάτι το αφηρημένο, μια ακόμα φιλοσοφική έννοια που δε μας αφορά. Αντίθετα, αφορά τον καθένα μας. Το βιβλίο, επομένως, είναι και ένα κάλεσμα σε όλους εμάς να προσδιορίσουμε την έννοια της ευτυχισμένης ζωής, έχοντας ως σημείο αναφοράς τη δική μας ζωή.

Το βιβλίο ξεκινά παρουσιάζοντας μια ιστορία με πρωταγωνιστές τον Αριστοτέλη και το γιο του Νικόμαχο. Στο τέλος του βιβλίου θα συναντήσουμε την ίδια ιστορία μέσα σε δύο πίνακες του Ρέμπραντ.

 

 

Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι:

Κωνσταντίνος Στάικος, αρχιτέκτων, ιστορικός του βιβλίου
Ελένη Περδικούρη, επικ. καθηγήτρια, τμήμα Φιλοσοφίας, Παν/μιο Πατρών
Παύλος Κόντος, καθηγητής, τμήμα Φιλοσοφίας, Παν/μιο Πατρών, συγγραφέας του βιβλίου

 

 

Ξενάγηση στον Κεραμεικό

Ξενάγηση στον Κεραμεικό

Στο πλαίσιο των εκπαιδευτικών εκδηλώσεων του Φροντιστηρίου μας θα μεταβούμε στις 23 Σεπτεμβρίου στον Αρχαιολογικό χώρο του Κεραμεικού για να παρακολουθήσουμε ξενάγηση και να περιηγηθούμε σε ένα από τα ωραιότερα σημεία της αρχαίας Αθήνας. Δηλώσεις συμμετοχής στη γραμματεία μας.

 

 

Ξενάγηση στον Κεραμεικό: Γαι την επίσκεψή μα στον Κεραμεικό επιλέξαμε τη φωτογραφία μαις επιτύμβιας στήλης που υπάρχει στον αρχαίο χώρο.

Η Ιστορία της Τοποθεσίας

 

Ο τόπος που ονομάζουμε Κεραμεικό ήταν τμήμα των αρχαίου Δήμου των Κεραμέων. Ήταν από τους μεγαλύτερους της αρχαίας Αθήνας και βρισκόταν στη βορειοδυτική πλευρά της πόλης. Ο χώρος του Κεραμεικού περιβάλλεται σήμερα από τις οδούς Ερμού, Πειραιώς και Ασωμάτων. Από το όνομα του Δήμου γίνεται εύκολα αντιληπτό το όνομά του, ότι ο Δήμος ΄ταν τόπος εγκατάστασης αγγειοπλαστών και αγγειογράφων. Τα περισσότερα από τα περίφημα αγγεία εκείνης της περιόδου παρήχθησαν στην περιοχή του Κεραμεικού.

 

 

Ο ποταμός Ηριδανός

 

Η διαμόρφωση του τόπου και οι δραστηριότητες που αναπτύχθηκαν εκεί οφείλονται εν πολλοίς στην παρουσία του ποταμού Ηριδανού. Εξαιτίας της ροής του μικρόυ ποταμού τα εδάφη ήταν αργιλώδη, άρα και κατάλληλα για την αγγειοπλαστική. Ο Ηριδανός, που ρέει σήμερα μέσα στον αρχαιολογικό χώρο, είχε εξαφανιστεί επί αιώνες, θαμμένος από επιχώσεις 8-9 μ. έως δηλαδή τη σημερινή στάθμη της οδού Ερμού. Έμεινε θαμμένος μέχρι το 1960 και αποκαλύφτηκε με τις ανασκαφές.

 

Τόπος Ταφής

 

Σταδιακά ο Κεραμεικός μετατράπηκε στο νεκροταφείο της πόλεως των Αθηνών. Ο ποταμός πλημμύριζε συχνά και αυτό απέτρεπε την εγκατάσταση. Η παραγωγή των αγγείων συνεχίστηκε αδιάλειπτα. Οι αρχαιότεροι τάφοι χρονολογούνται στην Πρώιμη Εποχή του Χαλκού (2700-2000 π.Χ.). Από την Υπομυκηναϊκή περίοδο (1100-1000 π.Χ.) και εξής το νεκροταφείο αναπτύσσεται συνεχώς. Κατά τη Γεωμετρική (1000-700 π.Χ.) και Αρχαϊκή (700-480 π.Χ.) περίοδο οι τάφοι πληθαίνουν, εντάσσονται σε ταφικούς τύμβους. Επίσης, παρατηρούμε την ανάπτυξη Ταφικών Μνημείων. Από την Ελληνιστική περίοδο έως τους Παλαιοχριστιανικούς χρόνους (Από το 338 π.Χ. έως περίπου τον 6ο αι. μ.Χ.) συνεχίστηκε αδιάκοπα η λειτουργία του νεκροταφείου στον ίδιο χώρο.

 

Σημαντικές Τοποθεσίες στην Περιοχή

  • Οι Θριάσιες Πύλες: Συνέδεε τον Έσω Κεραμεικό με τον Έξω
  • Η Ιερά Πύλη, από όπου περνούσε η Ιερά οδός, στην πορεία για την Ελευσίνα.
  • Το Δίπυλο, από όπου περνούσε η πομπή των Παναθηναίων.

 

Εικονική Παρουσίαση:

Κάποιες διαφάνειες που απεικονίζουν την πιθανή μορφή του Κεραμεικού:

Η Ιερά πύλη και ο Ποταμός Ηριδανός

Βγαίνοντας από την Ιερά Πύλη

Το Δίπυλο

 

Πιθανή Μορφή Τάφων

Το Δημόσιο Σήμα

Το Δημόσιο Σήμα, τόπος Εκφώνησης των Επιταφίων

Για το παρόν κείμενο αντλήσαμε πληροφορίες και φωτογραφίες από τους εξής διαδικτυακούς τόπους:

https://bit.ly/2NcfmOt

και

http://odysseus.culture.gr/h/3/gh351.jsp?obj_id=2392