Κριτήριο στον εξωτερικό προσανατολισμό

Παραθέτουμε κριτήριο στον εξωτερικό προσανατολισμό και τις πελατειακές σχέσεις. Η ενότητα βρίσκεται στο δεύτερο κεφάλαιο του σχολικού βιβλίου. Μπορείτε να ενημερώνεστε για το εκπαιδευτικό υλικό που αφορά το μάθημα της Ιστορίας εδώ. Παραθέτουμε και τις αντίστοιχες σελίδες για τα μαθήματα των Αρχαίων, της Έκθεσης, της Κοινωνιολογίας και των Λατινικών.

Κριτήριο στον εξωτερικό προσανατολισμό και τις πελατειακές σχέσεις: Διαλέξαμε την εικόνα μιας αλυσίδας για να τονίσουμε τις αλληλοεξαρτήσεις του πολιτικού γίγνεσθαι εκείνη την εποχή.

ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ
ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΕΛΑΤΕΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

Α. Να χαρακτηρίσετε τις προτάσεις που ακολουθούν με την ένδειξη Σωστό ή Λάθος δίπλα στον αριθμό που αντιστοιχεί στην κάθε πρόταση.

1.Στην απόφαση για το αυτοκέφαλο της Εκκλησίας το ρωσικό κόμμα άσκησε έντονη αντιπολίτευση.

2.Ο Υψηλάντης πρότεινε τη δημιουργία φιλελεύθερου συστήματος διακυβέρνησης,ώστε να εξασφαλιστούν οι οικονομικοί πόροι για τη συνέχιση του αγώνα.

3.Ο ανταγωνισμός μεταξύ προσώπων για την κατάληψη θέσεων ιδιοκτησίας οδήγησε στην οργάνωση πελατειακών δικτύων.

4.Στη Στερεά Ελλάδα φορείς της πατρωνίας ήταν μεγαλοαρματωλοί.

5.Ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος το 1822 κατόρθωσε να γίνει ρυθμιστής στο ζήτημα της ηγεσίας του Αγώνα.

Β1. Ποια αίτια οδήγησαν στην οργάνωση των πελατειακών δικτύων κατά την προεπαναστατική περίοδο;

Β2. Ποια λύση στο πρόβλημα της ηγεσίας του Αγώνα έδωσε το Προσωρινόν Πολίτευμα της Επιδαύρου;

Β3. Ποιοι αποτελούσαν τους οπαδούς και τα στελέχη του γαλλικού κόμματος;

Γ. Με βάση τις ιστορικές σας γνώσεις και τις πληροφορίες του παραθέματος να αναφερθείτε στις αντιλήψεις που κυριαρχούν για τα κόμματα τα πρώτα μετεπαναστατικά χρόνια.

Κατά την τρίτη και τέταρτη κιόλας δεκαετία του προηγούμενου αιώνα οι ελληνικές εφημερίδες διέδιδαν την άποψη ότι τα κόμματα έβλαπταν το δημόσιο καλό και υπηρετούσαν μόνο τη θεσιθηρία.Η πολιτική διαμάχη,η αντιπαράθεση απόψεων μεταξύ πολιτικών ομάδων φαινόταν εδώ ως ένας απορριπτέος νεωτερισμός,η κομματική ιδιότητα ήταν η ετικέτα στην οποία αναγνώριζαν ,λέει,τους εθνικώς αφερέγγυους. …Αυτή η έλλειψη κατανόησης για το ιστορικά νέο φαινόμενο του πολιτικού κόμματος δε χρειάζεται ασφαλώς να μας προκαλέσει έκπληξη,καθώς τα κόμματα περιφρονούνταν και σε άλλες χώρες στο κατώφλι της σύγχρονης εποχής.Διότι ήταν αδιανόητο για την παρωχημένη αντίληψη περί δημοσίου καλού το ότι μία πολιτική αλήθεια μπορεί να είναι μόνο μερική.

Gunnar Hering: Die politischen Parteien in Griechenland 1821-1936. Μόναχο1992,σ.12