Κείμενο Ιωάννη Χρυσοστόμου

Την 30η Ιανουαρίου το Φιλολογικό θα παραμείνει κλειστό λόγω της εορτής των τριών ιεραρχών. Παραθέτουμε κείμενο του Ιωάννη Χρυσοστόμου, το οποίο περιλαμβάνεται και στον Φάκελο υλικού.

 

Σύγκρισις βασιλικῆς δυναστείας προς Μοναχόν

Bασιλεὺς γὰρ ὡς ἀληθῶς [ἐστιν] ὁ κρατῶν θυμοῦ καὶ φθόνου καὶ ἡδονῆς, καὶ [ὁ] ἄγων πάντα ὑπὸ τοὺς νόμους τοῦ Θεοῦ καὶ [ὁ] τηρῶν τὸν νοῦν ἐλεύθερον, καὶ [ὁ] οὐκ ἐῶν τὴν δεσποτείαν τῶν ἡδονῶν ἐνδυναστεῦσαι τῇ ψυχῇ. Τὸν τοιοῦτον ἡδέως ἂν εἶδον ἄρχοντα καὶ δήμων καὶ γῆς καὶ θαλάσσης, καὶ πόλεων καὶ δήμων καὶ στρατοπέδων. Ὁ γὰρ ἐπιστήσας τὸν λογισμὸν τοῖς πάθεσι τῆς ψυχῆς, ῥᾳδίως ἂν ἐπισταίη καὶ ἀνθρώποις μετὰ τῶν θείων νόμων, ὥστε αὐτὸν εἶναι τοῖς ἀρχομένοις ἐν τὰξει πατρός, ὁμιλοῦντα ταῖς πόλεσιν μετὰ πάσης ἡμερότητος. Ὁ δὲ δοκῶν ἄρχειν μὲν ἀνθρώπων, δουλεύων δὲ θυμῷ καὶ φιλαρχίᾳ καὶ ἡδοναῖς, πρῶτον μὲν δόξειεν ἂν τοῖς ἀρχομένοις εἶναι καταγέλαστος, ὅτι φορεῖ μὲν στέφανον λιθoκόλλητον καὶ χρυσοῦν, οὐκ ἐστεφάνωται δὲ σωφροσύνῃ, καὶ λάμπεται μὲν ὅλον τὸ σῶμα ἁλουργίδι, ἔχει δὲ τὴν ψυχὴν ἀκόσμητον.Ἔπειτα δὲ οὐδὲ ἐπιστήσεται ὅπως μεταχειρίσαιτο τὴν ἀρχήν· ὁ γὰρ μὴ δυνηθεὶς ἄρχειν ἑαυτοῦ, πῶς ἂν δυνηθείη κατευθύνειν ἑτέρους τοῖς νόμοις

 

Ενδεικτική μετάφραση

Στην πραγματικότητα, βασιλιάς είναι αυτός που κυριαρχεί στον θυμό, στον φθόνο και στην ηδονή, αυτός που φέρει τα πάντα κάτω απ’το νόμο του Θεού, που κρατά ελεύθερο το μυαλό του και δεν αφήνει την κυριαρχία των ηδονών να εξουσιάσει την ψυχή του. Τον τέτοιου είδους άνθρωπο θα τον έβλεπα με ευχαρίστηση κυβερνήτη και λαών και στεριάς και θάλασσας αλλά και πόλεων και δήμων και στρατών.
Αυτός λοιπόν που τοποθέτησε τον Λόγο πάνω στα πάθη της ψυχής, εύκολα έχει τη δυνατότητα να εποπτεύει και τους ανθρώπους σύμφωνα με τους θείους νόμους, ώστε για αυτούς που κυβερνιούνται να είναι πατέρας, καθώς συμπεριφέρεται στις πόλεις με απόλυτη πραότητα. Εκείνος όμως που δίνει την εντύπωση ότι άρχει σε ανθρώπους, από την άλλη ωστόσο γίνεται δούλος του θυμού, της επιθυμίας για εξουσία και των ηδονών, στην αρχή θα μπορούσε να δώσει την εντύπωση στους υπηκόους του ότι είναι γελοίος, επειδή ναι μεν φοράει στεφάνι στολισμένο με πολύτιμους λίθους και χρυσό, όμως δεν έχει στεφανωθεί με σωφροσύνη, και ναι μεν ακτινοβολεί σε όλο το σώμα με την καταπόρφυρή του ενδυμασία, έχει όμως την ψυχή αστόλιστη. Και ούτε θα γνωρίζει πώς να διαχειριστεί την εξουσία· γιατί αυτός που δεν μπόρεσε να εξουσιάσει τον εαυτό του, πώς θα μπορούσε να καθοδηγήσει τους άλλους σύμφωνα με τους νόμους;